Share
Kuba… popularny kierunek na wakacje, nasuwający proste skojarzenia: drinki, plaże, muzyka i miłość.
Gorące są nie tylko kubańskie rytmy, ale i promienie słońca, które pięknie podkreślają fikuśne kolory budynków, ścian i ubrań równie gorących Kubańczyków. Ale co się stanie jeśli pozbędziemy się kolorów? Jak spojrzymy wtedy na życie na Kubie? Ile Kubańczycy chcą nam pokazać, a czego nigdy nie zrozumiemy? Co kryje się pod jaskrawą feerią barw?
Coraz częściej dostaję pytania co z tą Kubą. Byłam, nie pisałam, wrzuciłam parę zdjęć do galerii (którą znajdziecie tutaj i tutaj, co jakiś czas ją odświeżam) i w sumie tyle… No tak, chodzę wokół niej, krążę, przyglądam się, dumam. Jestem z nią bezsprzecznie związana już na stałe, gdzieś się w nią zaplątało także moje życie osobiste. Nie wiem tylko ile w tym połączeniu z Kubą miłości, a ile nienawiści. Czy mnie czegoś nauczyła, czy tylko skrzywiła moje spojrzenie na świat. To się kiedyś okaże, to związek, który dojrzeje z czasem. Póki co zostawiam tu zdjęciowo to co widzę i czuję, gdy o niej myślę.
Moje czarno-białe wspomnienia z Kuby:
